✳ معناى اسامى ماه هاى ایرانى
هر یک از ماه های ایرانی به نام یکی از ارواح مقدّس و ایزدان نامگذاری شده اند. شش نام از این دوازده، نام امشاسپندان فرشتگان مقرّب اهورا مزدا هستند.
♈ فروردین ماه: اصل آن "فرَورتین" به معنای "روان پاکان" است. عقیده بر آن بوده که به هنگام نوروز، روان درگذشتگان به خانه ی خود باز می گردند. فروردین ایزد محافظ روان انسانهای والاست
♉ اَردبهشت ماه: اصل آن "ارتی وهیشته" است، "آرتا" یا "آشا" به معنای نظم جهان طبیعت، امشاسپند عدالت و درستى.
♊ خرداد ماه: اصل آن "هئور وَتات" است، امشاسپند کمال و رشد.
♋ تیر ماه: اصل آن "تیشتر" است، فرشته ی ستاره ی شباهنگ و بارنده ی باران.
♌ مرداد ماه: اصل آن "امرتات" است، به معنای نامیرا، امشاسپند نگهبان گیاهان و رمه ها.
♍ شهریور ماه: اصل آن "خشتره ویریه" است، به معنای "شهریاری"، امشاسپند برقرار کننده ی اراده ی مزدا.
♎ مهر ماه: اصل آن "میترا" است، فرشته ی روشنایی و راستی.
♏ آبان ماه: فرشته ی نگهبان آب ها.
♐ آذر ماه: فرشته ی نگهبان آتش.
♑ دی ماه: از مادّه ی "دا" به معنای "دادار" و "دهنده"، از صفات اهورامزداست.
♒ بهمن ماه: اصل آن "وهومن"، به معنای "اندیشه نیک"، امشاسپند نیک نهادى.
♓ اسفندارمذ ماه: اصل آن "سپنت اَرمیتی" به معنای "اخلاص مقدّس" است، امشاسپند محبت و بارورى.
#ریشه_شناسی
@Harut_Marut