معنای کلمه سیک
Sikh (सिख) در زبان پنجابی و از ریشه سانسکریت "शिष्य" (śiṣya) به معنای "شاگرد" یا "پیرو" است
سیک‌ها (پنجابی: ਸਿੱਖ) گروهی قومی-مذهبی هندوآریایی پیرو آیین سیک هستند که دینی هندی بر پایه هندوایسم باستان و یکتاپرستی است که در سده ۱۵ میلادی در منطقه پنجاب در شمال شبه‌قاره هند توسط گورو نانک پدید آمد. آیین سیک جدیدترین دین بزرگ جهان است که در آن قومیت و دین عمیقاً با یکدیگر در پیوندند و در بریتانیا و کانادا قومیت هم محسوب می‌شود.
آیین سیک (Sikhism) یک دین یکتاپرستانه است که در قرن ۱۵ میلادی در منطقه پنجاب (اکنون در هند و پاکستان) توسط گورو نانک بنیان‌گذاری شد. سیک‌ها به یک خدای یکتا و بی‌شکل اعتقاد دارند و بر اصولی مانند راستی، خدمت به دیگران، برابری، و دوری از خرافات تأکید می‌کنند.
اصول اصلی آیین سیک:
۱. سه اصل بنیادین (نام جپنا، کیرت کارنی، واند شکنا)
نام جپنا (Nam Japna): یاد خدا در هر لحظه از زندگی
کیرَت کارنی (Kirat Karni): تلاش صادقانه و امرار معاش از راه
درست کسب روزی و درآمد، بدون فریبکاری و بهره‌کشی از زحمت دیگران
واند شکنا (Vand Chakna): تقسیم دارایی و کمک به دیگران
پنج "کاکار" (نشانه‌های سیک بودن)
کش (Kesh): موهای بلند و اصلاح‌نشده (نماد تسلیم در برابر اراده خدا)
کارا (Kara): دستبند فلزی (نماد پیوند با خدا)
کنگا (Kanga): شانه چوبی (نماد پاکیزگی)
کچرا (Kachera): شلوار مخصوص (نماد خویشتن‌داری)
کِرپان (Kirpan): خنجر کوچک (نماد دفاع از حق)
ویژگی‌های اجتماعی:
برابری و عدالت: در آیین سیک، تمام انسان‌ها برابرند، صرف‌نظر از جنسیت، طبقه اجتماعی یا قومیت.
عدم اعتقاد به کاست و تبعیض طبقاتی: برخلاف سنت‌های هندوئیسم، سیک‌ها به برابری همه انسان‌ها معتقدند.
لنگر (Langar): سنت توزیع غذای رایگان در معابد سیکی (گوردواراها) برای همه افراد، بدون در نظر گرفتن مذهب یا موقعیت اجتماعی
.
ممنوعیت مواد مخدر و الکل: سیک‌ها از مصرف مواد مخدر، الکل و دخانیات منع شده‌اند.
بر اصولی مانند راستی، خدمت به دیگران، برابری، و دوری از خرافات تأکید می‌کنند.