روایت کتاب مقدس از طوفان
روایت تورات در کتاب پیدایش چنین است: «و خداوند دید که شرارت انسان در زمین بسیار است، و خیالهای دل او، دائماً شرارت است؛ و خداوند متأسف شد که انسان را بر زمین ساخته بود، و در دل خود محزون گشت؛ و خداوند گفت انسان را که آفریدهام، از روی زمین محو سازم، انسان و بهایم را، حشرات و پرندگان هوا را، چون که پشیمان گشتم از ساختن ایشان.»
خدا نوح را که در نظر التفات یافته بودبرگزید و به او دستور داد که کشتی را بسازد. همچنین خدا به نوح دستور داد که جانوران پاک، هفت جفت و از جانوران ناپاک یک جفت به کشتی بیاورد. با روی دادن طوفان، نوح با خانوادهاش به کشتی وارد میشود؛ تا این که سرانجام کشتی بر کوهی نشست. آنگاه نوح و خانوادهاش به زمین تازه پا گذاشتند.
بنا به روایت تورات، پسران نوح که از کشتی بیرون آمدند، سام و حام و یافث بودند. نوح سیصد و پنجاه سال پس از طوفان زندگی کرد و در تمام عمر، نهصد و پنجاه سال عمر داشت
نکته : الواح گلی سومری و اکدی قدیمیتر از کتاب مقدس هستند.عمر الواح گلی سومری و اکدی درباره طوفان به ۴۰۰۰ سال یا ۵۰۰۰ پیش میرسند، در حالی که کتاب مقدس (عهد عتیق) از حدود ۱۵۰۰ ق.م به بعد نوشته شده است.
روایت قرآن از طوفان بزرگ
نوح(ع) پیامبر شد تا قوم سرکش خود را به سوی خدا دعوت کند، اما آنان بیشتر او را تکذیب کردند. پس خداوند فرمان داد تا نوح کشتی بزرگی بسازد و از هر حیوان جفتی در آن جای دهد. زمانی که فرمان الهی رسید، چشمهها از زمین جوشید و باران سنگینی بارید، و سیلی عظیم زمین را فرا گرفت. تنها نوح، مؤمنان اندک، و موجوداتی که در کشتی بودند نجات یافتند، و باقی مردم هلاک شدند. پس از فروکش کردن آبها، کشتی بر کوه جودی آرام گرفت.
وجود این داستان در بین سایر اقوام و ملل
این اسطوره یک داستان رایج در بین ملتهای گوناگون است نظیر این داستان با جزییات متفاوت در اوستا، کتابهای هندو، متون قدیم یونانی، استرالیا، چین، اندونزی نیز وجود دارد
اما به طور معمول این روایتها در مناطقی که ذکر شد ( الواح سومری اکدی بابلی درباره طوفان بزرگ به دست ما رسیده )به شکل مکتوبات یا الواح گلی ثبت نشدهاند و بیشتر از طریق افسانهها، روایتهای شفاهی و متون دینی به دست ما رسیدهاند.
بررسی صحت اصل وقوع طوفان
شواهد امروزی نشان میدهد که در ۲۹۰۰ سال قبل از میلاد طوفان و سیلی در عراق رخ داده که باعث تخریب شهرها شده.
باستانشناسان در مکانهایی مثل شورُپّک (Shuruppak)، اور (Ur)، و کیش (Kish) در جنوب عراق، در حفاریهای لایههای باستانی، آثاری از یک لایه ضخیم گل و رس خالص پیدا کردند.
- این لایهی گِلی نشانهی این است که در آن زمان سیلاب عظیمی روی داده و همهی تمدن شهری منطقه بین النهرین را برای مدتی از بین برده.
- سن این لایههای سیل را با روشهای مختلف تخمین زدهاند:
نتایج نشان میدهد که این سیل احتمالاً حدود ۲۹۰۰ تا ۳۰۰۰ پیش از میلاد (تقریباً ۵۰۰۰ سال پیش) رخ داده.
نکته : روایت دینی میگوید سیل جهانی بود، اما شواهد علمی فعلاً فقط از سیلاب منطقهای پشتیبانی میکنند.
آیا کتاب مقدس و قرآن در بیان این حادثه از اسطوره های سومری و اکدی الهام گرفته اند؟
صرفا به این دلیل که یک روایت از یک رویداد تاریخی قبل از دیگری مکتوب شده، به این معنا نیست که داستان بعدی کپیبرداری از روایت قبلی است.
بلکه میتواند تمام این روایات برگرفته از حادثه ای واقعی باشند که اشخاص گوناگون با روایت های متنوع آن را به صورت مستقل ذکر کرده اند
کشف حماسه گیلگمش و نوشتههای باستانی دیگر که داستانهای طوفان را بیان کردهاند، گزارش متون مقدس ادیان ابراهیمی را زیر سوال نمیبرند. برعکس، شواهدی ارائه میکند که واقعیت یک سیل جهانی را تأیید میکند.
نکته دیگر: در قرآن ذکر نشده این طوفان در جهان رخ داده بلکه از کلمه ارض استفاده شده که میتواند به سرزمین تعبیر شود بنابراین در میان تمام این منابع تنها قرآن بیانگر اصل حقیقت بود چون بقیه منابع نوشتاری مثل الواح و سنگ نوشته ها یا روایات شفاهی مثل اسطوره اقوام حتی کتاب مقدس این طوفان را جهانی دانسته اند و تنها قرآن با یافته های زمین شناسی مطابقت دارد که این طوفان فقط در منطقه بین النهرین رخ داده( سیل منطقه ای بوده نه جهانی)