محشور شدن نزد رب

تاکید همه ی ادیان بر این است که انسان در پیشگاه خدا به معنای دقیق کلمه، تنها حضور پیدا می کند. این تِم یا درون مایه به انحای مختلف در قرآن تکرار شده است. " فلا انساب بینهم یومئذ" در آن روز، هیچ اصل و نسبی وجود ندارد. و یا در جایی دیگر از قرآن آمده است: "یوم یفر المر من اخیه. و اُمه و اَبیه. و صاحبته و بنیه. لکل امری منهم یومئذ شان یُغنیه." آدمی در آن روز از برادر خود می گریزد. و از پدر و مادر خود می گریزد. از همسر و فرزندان خود می گریزد. چرا که هر کس در آن روز آنقدر درگیر امور مربوط به خویش است که از پرداختن به دیگران باز می ماند. 

این دو آیه در چند جای قرآن، با تفاوت های جزئی ای تکرار شده است. این در همه ی ادیان و مذاهب وجود دارد که انسان ها همان گونه که تک تک و فرد فرد متولد می شوند، فرد فرد نیز در پیشگاه خداوند حاضر می شوند.

مصطفی ملکیان