یگانه پرستی
درباره خداوند و معنویتیگانه پرستی
درباره خداوند و معنویتwu wei وو وی
یکی از اصولِ مشهور تائو، بی‌کنشی non-doing) - wu wei) هست و در تائو (سالک) به اصل بی‌کنش (بی‌عملی) پای‌بند است
وو وی به معنای تنبلی نیست
وو وی که اغلب «عدم اقدام» یا «عمل بی‌زحمت» ترجمه می‌شود، یک مفهوم مرکزی در تائوئیسم است. وو وی، بر هنر خودانگیختگی و طبیعی بودن بدون تلاش تأکید می‌کند. وو وی به معنای بی‌تحرکی یا تنبلی نیست، بلکه به معنای هماهنگ کردن خود با ریتم‌های تائو و عمل کردن مطابق با جریان طبیعی رویدادهاست. وو وی شامل قرار گرفتن در یک حالت ذهن آگاهی، اجازه دادن به چیزها برای خودبه خود آشکار شدن و اجتناب از مقاومت یا زور غیرضروری است
وو وی در حقیقت به معنی مخالفت و مقابله نکردن است
تائوئیسم دیدگاه عمیقی در مورد ماهیت واقعیت و راهنمایی‌ای عملی برای داشتن یک زندگی هماهنگ ارائه می‌دهد. تائوئیسم، افراد را تشویق می‌کند تا خودآگاهی خود را پرورش دهند، سادگی را به زندگی خود وارد کنند و تلاش‌های بیش از حد را کنار بگذارند. تائوئیست‌ها با همسو شدن با جریان تائو و پذیرفتن به هم پیوستگی همه چیزها، به دنبال هماهنگ کردن وجود درونی خود با دنیای بیرونی هستند.
پس می توان این گونه تلقی کرد که بی عملی که در تائو موجود است یک بی عملی منجر به رکود و خمودگی و عدم احساس مسوولیت در قبال آنچه در پیرامون شخص رخ می دهد، نیست بلکه این بی عملی به نوعی هماهنگی و پیوستگی با کیهان و همنوایی با آن است. به تعبیر دیگر شاید بتوان گفت بی عملی در تائو به این معنی است که عمل انسان به گونه یی نباشد که خلاف نظم کیهانی و نظم طبیعت عملی انجام داده و انگشت نما شود.
دعوت به اجتناب از زور زدن بی‌مورد:
تائوئیسم افراد را تشویق می‌کند که از اعمال زور بی‌فایده خودداری کنند و اجازه دهند امور به طور طبیعی پیش بروند. این دیدگاه ممکن است به اشتباه به عنوان دعوت به عدم فعالیت یا تنبلی دیده شود.
تمرکز بر سادگی و کم‌کاری:
تائوئیسم بر ساده‌زیستی و پرهیز از پیچیدگی‌های غیرضروری تأکید دارد. این ایده می‌تواند به نوعی رفتار کم‌کارانه و دوری از تلاش مداوم تعبیر شود.
اولویت هماهنگی با طبیعت
: تائوئیسم به جای تلاش برای تغییر طبیعت، هماهنگی با آن را توصیه می‌کند. در جهانی که بیشتر فرهنگ‌ها بر تسلط و کنترل طبیعت تأکید دارند، این نگرش ممکن است به نوعی کناره‌گیری یا تنبلی شباهت داشته باشد.این فلسفه می‌گوید که اعمال باید در زمان مناسب و به شکلی طبیعی انجام شوند. مثلاً بذر زمانی رشد می‌کند که فصلش باشد. انتظار یا تلاش بیهوده برای رشد بذر در زمستان، نه تنها مفید نیست، بلکه بی‌معنی است.
فعالیت درونی و رشد معنوی: تائوئیسم، افراد را به رشد درونی، مراقبه و دستیابی به آرامش درونی دعوت می‌کند. این فرایندها به هیچ‌وجه نشانه تنبلی نیستند، بلکه نوعی فعالیت معنادار و سازنده‌اند.
وو وی به معنای هوشمندی و کارآمدی است و لزوم اجتناب از شتاب زدگی
وو وی از شما نمی‌خواهد که هیچ کاری نکنید، بلکه شما را تشویق می‌کند که به گونه‌ای عمل کنید که با کمترین تلاش، بهترین نتیجه به دست آید. این ایده به دور از تنبلی است و بیشتر به کار هوشمندانه شباهت داردتائوئیسم معتقد است که حوادث بخشی از جریان طبیعی جهان هستند و مقاومت بی‌جا یا واکنش‌های افراطی تنها باعث ایجاد آشفتگی بیشتر می‌شوند.این فلسفه پیشنهاد می‌دهد که به جای واکنش‌های سریع، کمی تأمل کنیم و به جریان حوادث اعتماد کنیم.تائوئیست‌ها تمایل دارند از قضاوت‌های مطلق درباره‌ی «خیر» و «شر» بودن حوادث پرهیز کنند، زیرا معتقدند که این مفاهیم نسبی هستند و در زمینه‌ی تائو معنای متفاوتی پیدا می‌کنند و فقط باید پذیرای اتفاقات باشند و در جستجوی هماهنگی با آن باشید
تائوئیسم افراد را به نوعی "زیست هوشمندانه" توصیه می‌کند. این فلسفه شما را تشویق می‌کند تا با جریان طبیعی زندگی هماهنگ شوید، به جای آنکه وقت و انرژی خود را صرف مقاومت یا اعمال زور بیهوده کنید. آنچه ممکن است تنبلی به نظر برسد، در واقع شکلی از خردمندی و صرفه‌جویی در انرژی است.
